ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ ΤΟΥ «ΣΤΙΓΜΑΤΟΣ»

Πέρασε στα ψιλά των εφημερίδων η είδηση ότι μια σειρά από κράτη, ανέχτηκαν ή βοήθησαν τη CIA στην αεροπορική μεταφορά, φυλάκιση και ανάκριση 'υπόπτων για τρομοκρατία', με τρόπο που παραβιάζει όλες τις αρχές του διεθνούς δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η Ελλάδα και η Κύπρος είναι δύο από αυτά τα κράτη. Είναι φανερό πως στα σχέδια εκφασισμού των κοινωνιών στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, κυρίαρχο ρόλο παίζουν τα ΜΜΕ που υποβαθμίζουν τα σημαντικά και προβάλλουν τα ασήμαντα. Κι όμως, τα πιο σημαντικά σημάδια αφύπνισης και αντίδρασης έρχονται από τη γενιά που μεγάλωσε μέσα στην εικονική πραγματικότητα της 'πλουραλιστικής' ιδιωτικής τηλεόρασης. Μετά τους νικηφόρους αγώνες της γαλλικής νεολαίας, που νίκησε επειδή συνδέθηκε με την εργατική τάξη σε ένα μαζικό διεκδικητικό μέτωπο, έρχονται στο προσκήνιο η νεολαία της Χιλής και της Ελλάδας. Στη Χιλή, κόντρα σε μια κεντροαριστερή κυβέρνηση, οι φοιτητές και μαθητές απαιτούν κατάργηση των ταξικών εκπαιδευτικών νόμων και υπερασπίζουν το δωρεάν, δημόσιο χαρακτήρα της εκπαίδευσης. Στη χώρα μας, το φοιτητικό κίνημα μέσα από τον αγώνα του, εκφράζει ουσιαστικά τα αιτήματα ολόκληρης της κοινωνίας. Οι φοιτητές δεν αρνούνται απλά τη δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων, δεν διεκδικούν απλά δωρεάν συγγράμματα, προστασία του πανεπιστημιακού ασύλου, αυξημένη συμμετοχή στα όργανα των σχολών τους. ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΓΝΩΣΗ, ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ, ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ. Γιατί η γνώση είναι αυταξία και όχι εργαλείο εξυπηρέτησης του κεφαλαίου. Τα πανεπιστήμια είναι χώροι ελεύθερης έκφρασης, τόπος διαλόγου, συνάντησης και ζύμωσης ιδεών και όχι τόποι απόκτησης αποκλειστικά των δεξιοτήτων που απαιτούν οι μεγάλες επιχειρήσεις. Γιατί το κράτος έχει την υποχρέωση να παρέχει δωρεάν παιδεία σε όλους τους φοιτητές, όχι να διαχειρίζεται μόνο τα χρέη που το ίδιο δημιουργεί.

Η αμφισβήτηση των θεσμικών αλλαγών στην ανώτατη παιδεία αποτελεί ευθεία απόρριψη της στρατηγικής της Μπολόνια και της Λισαβόνας, πλήρη αμφισβήτηση των δεσμεύσεων της κυβέρνησης απέναντι στο κεφάλαιο και την ΕΕ. Αυτές οι δεσμεύσεις και οι πολιτικές είναι αναπόσπαστο κομμάτι της στρατηγικής που απειλεί τα εργασιακά, δημοκρατικά και κοινωνικά δικαιώματα στο όνομα του καπιταλιστικού κέρδους. Για αυτό λόγο οι φοιτητές δεν εκφράζουν απλά τη κοινωνική δυσαρέσκεια. Ανοίγουν μια πόρτα να μπει καθαρός αέρας, δείχνουν το δρόμο στους εργαζόμενους, σε ολόκληρη την κοινωνία για την ανατροπή αυτής της στρατηγικής. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, 21 Ιουνίου 2006, είναι στα σπάργανα ένα πραγματικό μέτωπο φοιτητών και εργατικής τάξης. Είναι αλήθεια ότι οι ταξικές δυνάμεις στο εργατικό κίνημα, με τη συμπαράσταση τους στους φοιτητές από το ξεκίνημα των κινητοποιήσεων, έδειξαν το σωστό δρόμο της ενότητας. Και έσυραν τις απρόθυμες ηγεσίες στο δρόμο των κοινών κινητοποιήσεων μαζί τους. Και ο Πρωθυπουργός τρέμει, για αυτό ανέλαβε προσωπικά να απαντήσει στους φοιτητές και να πει ότι η αναγκαιότητα μεταρρυθμίσεων είναι αδιαπραγμάτευτη.

Η κυβέρνηση, η ΕΕ, το κεφάλαιο έχουν στο πλευρό τους τους μηχανισμούς καταστολής, χρήμα και ισχυρούς ιδεολογικούς μηχανισμούς επηρεασμού της κοινωνίας. Πρέπει να βρουν απέναντι τους ένα καλά οργανωμένο, με επεξεργασμένες θέσεις και αιτήματα, μαχητικό, μαζικό μέτωπο εργαζόμενων και φοιτητών. Ένα μέτωπο που όχι μόνο θα αντισταθεί στις αντιδραστικές αλλαγές, αλλά θα διεκδικήσει πίσω τα δικαιώματα που μας αφαιρέθηκαν και προοπτικά θα διεκδικήσει μια άλλη απελευθερωμένη κοινωνία.

Το ΣΤΙΓΜΑ και η Κομμουνιστική Ανανέωση, υπηρετούν με συνέπεια την λογική του μετώπου πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων, συμμετέχουν με όλες τους τις δυνάμεις στην προοπτική δημιουργίας ενός τέτοιου μετώπου.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΙΓΟΥΡΟΙ ΠΩΣ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Η ΑΡΧΗ.

editorial Τεύχους 20, Ιούνιος 2006

|| Συντακτική Επιτροπή || Παλαιότερα Τεύχη || Επικοινωνία ||