ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ ΤΟΥ «ΣΤΙΓΜΑΤΟΣ»
Το
φθινόπωρο του 2006 ήρθε με αρκετή βροχή και είναι περισσότερο ενδιαφέρον ακόμη κι από ότι περιμέναμε, καθώς το καλοκαίρι ήταν έντονο. Από τη μια μεριά οι εκπαιδευτικές κινητοποιήσεις στην Ελλάδα, από την άλλη ο πόλεμος του Λιβάνου, πόλεμος που έδειξε ακόμη μια φορά ότι ο ιμπεριαλισμός δεν είναι αήττητος. Το Ιράν, η Βενεζουέλα, η Βολιβία συνεχίζουν να ενοχλούν τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ και του μεγάλου κεφαλαίου παγκόσμια, το οποίο όχι μόνο φαίνεται να προσανατολίζεται σε συνεχείς πολέμους για να εξακολουθεί να αυξάνει τα κέρδη του, αλλά μεταφέρει και τον πόλεμο στο εσωτερικό των ανεπτυγμένων καπιταλιστικά κρατών.
Πέρα από όλα αυτά, αρκούσε ένα ξύσιμο στο απόστημα της διαφθοράς στη χώρα μας για να θυμηθούμε την σήψη του αστικού κράτους και του κεφαλαίου. Καρτέλ επιχειρήσεων που κλέβουν τους παραγωγούς και ανεβάζουν ανεξέλεγκτα τις τιμές. Κυκλώματα όπου συμμετέχουν πολιτικοί, παρατρεχάμενοι, μάνατζερς και κουμπάροι και αρπάζουν ό,τι βρουν. Καλά στημένα πελατειακά συστήματα που βολεύουν ημετέρους.
Όλα αυτά μας θυμίζουν ότι η διαφθορά δεν είναι απλά ζήτημα προσώπων. Ίδια φαινόμενα άλλωστε είδαμε πολλά και με κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και με κυβερνήσεις ΝΔ από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα Η διαφθορά εΙναl στην πραγματικότητα δομικό στοιχείο του καπιταλιστικού συστήματος και του αστικού κράτους. Γιατί, όταν μοναδικό κριτήριο ανέλιξης και μοναδική ηθική είναι η ηθική του κέρδους, τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει την, με οποιοδήποτε τρόπο, επιδίωξη αύξησης του.
Τίποτα εκτός από την κοινωνία των πολλών, των εργαζόμενων και των λαϊκών στρωμάτων αν ενεργοποιηθούν. Μόνο αυτοί μπορούν να σταματήσουν τον κατήφορο και να ελέγξουν τα μεγάλα συμφέροντα. Αρκεί να αφυπνιστούν.
Σε αυτό το τοπίο, η πολιτική σημασία των αυτοδιοικητικών εκλογών βρίσκεται ακριβώς στην ενεργοποίηση του λαϊκού παράγοντα και στην απόπειρα δημιουργίας ενός υποκειμένου αντίστασης στην ιδιωτικοποίηση και την αποπολιτικοποίηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. βρίσκεται στην αναγκαιότητα για κοινό αγώνα πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων, των εργαζόμενων, των μικρομεσαίων επαγγελματιών, των ανθρώπων της διανόησης και της τέχνης, των νέων, όλων των θυμάτων της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Ενάντια στην επιλογή του δήθεν καλύτερου διαχειριστή της κυρίαρχης πολιτικής που τους θέλει απλούς θεατές και τελικά συνεργούς στην ίδια τους την υποβάθμιση. Γιατί οποιοδήποτε επιλογή διαχειριστή της σημερινής κατάστασης είναι επιλογή διαχειριστή της φτώχειας του λαού, της πολιτικής ομηρίας των νέων από τους τοπικούς προύχοντες και τα μεγάλα κομματικά στελέχη ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, επιλογή υπερφορολόγησης σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο.
Αυτή η αντίσταση, για να είναι αποτελεσματική, πρέπει όχι μόνο να είναι οργανωμένη, μαζική και διαρκής αλλά και να έχει συγκεκριμένα αιτήματα και προοπτική . Τέτοιο αιτήματα που εΙναl επίκαιρα λόγω των δημοτικών εκλογών και βοηθούν στον κοινωνικό έλεγχο επάνω στο ασύδοτο τοπικό κράτος είναι:
Να κατοχυρωθεί ως πάγω εκλογικό σύστημα στις εκλογές για την Αυτοδιοίκηση όλων των βαθμών η απλή αναλογική. Ο Δήμαρχος να εκλέγεται από τους δημοτικούς συμβούλους ως πρώτος μεταξύ ίσων.
Να δημιουργηθούν αμεσοδημοκρατικοί θεσμοί (γενικές συνελεύσεις κατοίκων, συνοικιακά και διαμερισματικά συμβούλια με πραγματικά αποφασιστικές αρμοδιότητες).
Ο στρατηγικός σχεδιασμός και ο προϋπολογισμός των Δήμων να προέρχεται στο σύνολο του από την ενεργή συμμετοχή των κατοίκων με θεσμικά κατοχυρωμένες διαδικασίες.
Οι εκλεγμένοι σύμβουλοι να λογοδοτούν τακτικά σε ανοιχτές συνελεύσεις και να υπάρχει η δυνατότητα ανάκλησης τους.
Πολλές φορές στο παρελθόν αυτό το περιοδικό έχει αναφερθεί στην τοπική αυτοδιοίκηση και έχει αναδείξει τη σύνδεση του με το κεντρικό κράτος καθώς και την απόπειρα του αστικού κράτους να το χειραγωγήσει ολοκληρωτικά και να το χρησιμοποιήσει για να περάσουν οι πιο αντιλαϊκές πολιτικές. Είναι ευκαιρία να αλλάξουμε τους συσχετισμούς. Με την ευκαιρία των εκλογών, αλλά, κυρίως, με διαρκή πάλη μετά από αυτές.
editorial Τεύχους 21, Σεπτέμβριος 2006
||
Συντακτική Επιτροπή
||
Παλαιότερα Τεύχη
||
Επικοινωνία
||